Każdy, kto mnie zna, potwierdzi, że bywam malkontentką.
To prawda - marudzenie, narzekanie i wypatrywanie wszystkiego
złego jest niemal moim hobby. Na szczęście wzięłam się za tę część
własnego „ja” i uczę się patrzeć na świat cieplej. Proste to nie
jest wcale. Wciąż, w odruchu bezwarunkowym, zdarza mi się jęczeć, że wrr…,
brr… i w ogóle fe, ale zauważam jednocześnie, że potrafię uśmiechnąć
się szeroko z byle powodu. Gdyby nie ta zmiana, zapewne dziś wybuchłabym
spektakularnie lub dałabym się pochłonąć rozpaczy.
